Valentijnsdag is een dag waar de meningen duidelijk over verschillen. De één vindt het niks bijzonders en zegt dat elke dag Valentijnsdag is. De ander vindt het een reden om even extra aandacht aan elkaar te geven. Ik ben stiekem wel zo-iemand. Tuurlijk, ik houd elke dag van mijn vriend en we doen vaak zat leuke dingen. Maar toch is het leuk om even uit te pakken op zo’n dag. En dat is precies wat we vorig jaar én dit jaar niet hebben gedaan.
Laat ik even teruggaan naar vorig jaar. We hadden niet groots uitgepakt door uit eten te gaan en een dierentuin bezoekje hoefde ook niet. Voor mij gaat het om de kleine dingen waar ik nog lang op terug kan kijken. Vorig jaar stond mijn vriend, mij en een klasgenoot (wat ook zijn beste vriend is) op te wachten op het station in Dronten. Dit was al een verassing maar toen hij een grote bos bloemen achter zijn rug vandaan haalde was ik écht verbaasd. Terwijl mijn vriend mij de bos bloemen overhandigde, maakte zijn beste vriend wat foto’s. Het was echt een lief moment. Later die dag ging er op de sociale media rond dat er een stelletje was gezien op het station in Dronten, waarbij de jongen een bos bloemen aan zijn meisje gaf. Iemand had ons blijkbaar gefilmd en had rondgestuurd dat het heel lief was. Zo grappig om dat te zien.
Ook al hebben we verder die dag niks omtrent Valentijn gedaan, zal ik mij dit altijd herinneren. Het is toch lief dat iemand aan je denkt. Ik voelde me wel slecht hoor, dat ik niks voor hem had omdat ik dacht dat we niks deden. Maar goed, volgend jaar weer een kans.
En zo geschiedde had ik dit jaar van tevoren een Feyenoord Valentijnskaart besteld. Als echte Feyenoord-supporter moest ik dit wel doen. Al helemaal omdat mijn schoonvader een echte 020’er is. En nee, ik zal nooit die clubnaam noemen. Ik had op de kaart geschreven dat ik hem al lang niet had gesproken en dat als hij goed na zou denken, hij wel wist wie ik was. Ik sloot de brief af met: “Veel liefs, jouw Valentijn”. Grapje natuurlijk, maar dat wist hij niet. De kaart kwam een dag te vroeg binnen, op zaterdag 13 februari. Dat was niet erg want dit was zijn verjaardag! Ik had hem die dag een armband gegeven en toen die kaart binnen kwam dacht hij natuurlijk dat het een verjaardagskaart was. Toen hij het Feyenoord-logo op de kaart zag staan, was het voor hem al overduidelijk dat de kaart van mij kwam. Toch begon hij nog te twijfelen na het lezen van de tekst. Precies wat ik wilde natuurlijk! We hebben er goed om kunnen lachen.
Zondag was het eindelijk Valentijnsdag. We hadden niks geks gepland. Niet dat dat überhaupt mogelijk zou zijn in de lockdown maar we hadden er ook geen aandacht aan besteed. Ik was al heel lang enthousiast om te gaan schaatsen op natuurijs en dat was nu ook mogelijk door het winterse weer. Dus we gingen op Valentijnsdag schaatsen op het Veluwemeer. Ook al was dit niet per se gepland voor Valentijn, voelde het wel romantisch zo met zijn tweeën. Ik had van tevoren wel gedacht dat we het daar de hele middag zouden uithouden, maar na een uur geschaatst te hebben begon het toch wel koud te worden. We gingen weer naar huis om goed op te warmen. Eenmaal thuis aangekomen waren we zo moe dat we het maar hielden op een middagje Netflix. Na weer 3 afleveringen van The Blacklist, hadden we bedacht pizza’s te bestellen. Zo waren we toch nog op een date, maar dan lekker thuis. Het voelde alsnog romantisch en we konden even goed stilstaan bij het afgelopen jaar.
Het gaat mij er niet om dat we iets moeten doen op Valentijnsdag. Ik geef ook toe dat het ergens een beetje onzin is hoor. Ik bedoel, ik hou op die dag niet ineens meer van mijn vriend dan op een andere dag. Toch koester ik zulke momenten. “Weet je nog, dat je die Feyenoord kaart kreeg en dat we gingen schaatsen op Valentijnsdag”. Ik houd ervan en ik proost op nog vele Valentijns dagen.